Turkusowe oko

Karnawał sprzyja tworzeniu błyskotek, a jeszcze bardziej ich noszeniu, więc prezentuję dziś bransoletkę, przy wyszywaniu której miałam strasznie dużą frajdę. Kamyk w czeluściach przydasiowej szafy przeleżał dobrą chwilę, podjęłam co prawda kilka prób zaaranżowania go w jakiś ciekawy sposób, ale wszystkie kończyły się jedynie frustracją. Widać miał swoje odczekać:) Odkopałam go jakiś czas temu i stwierdziłam, że spróbuję jeszcze raz, a jak nie wyjdzie, przerobię na prosty wisiorek i będzie z głowy. 

Przykleiłam obszyłam, dodałam obwódkę, a potem... A potem poszło już samo, kłoski, perełki, kryształki i cała masa lśniących koralików:)

Jak już pisałam wcześniej, do tej pory myślałam, że nie dam rady stworzyć niczego, co nie będzie symetryczne i wymierzone co do milimetra. Ale robiło się ją po prostu świetnie, śmiało mogę napisać, że praktycznie szyła się sama, a pomysły na "zagospodarowanie" wolnej przestrzeni pojawiały się akurat w czas:) 

Pochłonęły mnie tak, że niemal na poczekaniu powstały dwie kolejne, nieco inne, ale równie misz, maszowe:) 

A jako, że bransoletka błyszczy metalicznymi koralikami i kryształkami, zgłaszam ją do wyzwania Rozkręconych Myśli - Karnawał, bo co jak co, ale karnawałowa biżuteria musi błyszczeć:)